Wednesday, September 4, 2013
მზის სიკვდილი
–ღმერთო რა რაის სიყვარული..? რატომ გვიბოძე ეს გრძნობა..? მზეო რა უნარია ეს..? მზე კავკასიონის კიდეს ეფარებოდა და მძიმედ სუნთქავდა. იგი ცის ლაჟვარდში ერეოდა და ნელ–ნელა ქრებოდა. ჯერ ცალ მუხლზე დაიჩოქა, მყინვარს სხივით მიეყრდნო და მითხრა..: – სწორედ ეგ სიყვარული და დედამიწა მტკივა ამ წამს, რომელიც ღმერთმა საწამებლად ჩამაბარა..!–ეგ როგორრ..? დედამიწას რას ერჩიი..?–დედამიწა ჩემი გულია..! მასშია სიყვარული..! ყველა პლანეტა მოკვდა და მეც სიყვარულით ვკვდები..! ხალხის მცირედი სიყვარულით, რომელიც მაკლია..! – და რატომ კვდები..?–დააბრუნეთ სიყვარული და არ მოვკვდები..!მზე კიდეს მიეფარაა, მთელი ღამე არ მიძინიაა, მასზეე ვფიიქროობდიი, მაგრამ მზეე დილას მაინც მოვიდა ჩემს ბალიშთან და სხივები მომაფრქვია... მზეო ინათე სიყვარულისთვის..! ჩვენ ვიცოცხლებთ და შევიყვარებთ..! მზე ჩავიდა და მთვარეს დაუთმო ადგილი..! მზეე ანათეებდა და ანაათეებდაა, მზემ გამიგო..! მზემ შემაყვარაა და პასუხი გამცა..! "სიყვარული მაცოცხლებელია მზისა მზე–ჩვენი..ამის მერე დედამიწაზე სიყვარული ჩამოვიდა, სიყვარული–მაცოცხლებელი ძალა მთელი დედამიწისა..!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment